بررسی رابطه میان عدالت سازمانی با توسعه منابع انسانی (مطالعه موردی دفتر رسیدگی به اسناد پزشکی سازمان تامین اجتماعی استان تهران)

امروزه عدالت سازمانی به یکی از مهمترین ورودی های سازمان که تاثیر زیادی بر عملکرد، رضایت و بهره وری کارکنان دارد، در نظر گرفته می شود. از آنجا که منابع انسانی مهمترین منابع سازمان ها به شمار می روند، رشد و توسعه آنان می تواند به موفقیت سازمان ها منجر شود. در پژوهش حاضر به بررسی رابطه میان عدالت سازمانی با توسعه منابع انسانی پرداخته شد. در این تحقیق که از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی- پیمایشی محسوب می شود، برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ای متشکل از 47 سوال استفاده شد. برای سنجش عدالت سازمانی از ابعاد عدالت توزیعی، عدالت رویه ای و عدالت مراوده ای استفاده شد. جامعه آماری نیز 401 نفر از کارکنان دفتر رسیدگی به اسناد پزشکی سازمان تامین اجتماعی بود که با بهره گیری از فرمول حجم نمونه به 197 نفر تقلیل یافت. روش گردآوری داده ها نیز کتابخانه ای و میدانی می باشد. نتایج حاصل از بکارگیری آزمون رتبه ای اسپیرمن بیانگر وجود رابطه مثبت و معنادار میان عدالت سازمانی و ابعاد آن با توسعه منابع انسانی بود. ضمن اینکه عدالت توزیعی و مراوده ای به عنوان مهمترین ابعاد عدالت سازمانی انتخاب شدند. در پایان با بهره گیری از آزمون دوجمله ای سطوح موجود متغیرها بررسی شدند که تمامی متغیرها بجز توسعه منابع انسانی در سطح مطلوبی قرار گرفتند.